شهر لامرد - استان فارس
شهرستان لامرد باحدود 4/5 کیلومتر مربع مساحت در طول جغرافیایی ۵۲ ۵۴ و عرض جغرافیایی ۲۷ ۲۸ در جنوبی‌ترین نقطه استان فارس واقع شده‌است به طور دقیق در 400 کیلومتری شیراز و ۱۴۰ کیلومتری خنج قرار دارد و ۴٫۶ درصد از مساحت کل استان را به خود اختصاص داده‌است. با اختلاف ارتفاع ۴۵۰ تا۵۰۰ متر از سطح دریا و متوسط بارندگی سالیانه حدود ۲۵۰ میلی‌متر که مدت حدود سه ماه در سال سیل آسا می باشد و تبخیر سالیانه در این منطقه حدود ۴۰۰۰ میلی‌متر بوده و منطقه به طور کلی دارای آب و هوای گرم و خشک می‌باشد، حداکثر گرما در فصل تابستان ۵۰درجه سانتیگراد بالای صفر و سردترین زمان آن صفر درجه سانتیگراد است.
سنگ چله گاه یکی اثر تاریخی در شهرستان لامرد می‌باشد که در ابتدای ورودی روستای خالده در جهت شرقی ودر دامنه جنوبی کلات خالده قرار گرفته است ، به صورت سنگ بسیار بزرگی از دور قابل مشاهده می‌باشد. نام محلی این بنا سنگ چله گاه است. به نظر می‌رسد این سنگ بزرگ تکه ای از همان کوه مشرف به آن است که بر اثر گذر زمان به دامنه آن سقوط کرده و تا به امروز همان‌جا مانده است. در پهلوی شرقی دو اتاقک کنده کاری شده و همچنین در قسمت بالای این سنگ دو حفره مستطیل شکل تراشیده شده به دست بشر می‌بینیم که در مورد کارکرد آنها نظرات متفاوتی موجود می‌باشد. نخست با توجه به شباهت آنها با استودانهای زردشتیان، این احتمال می‌رود که این حفره‌ها مربوط به همان دورانی باشد که مردمان زردشتی مردگان خود را برای جلوگیری از آلودگی خاک در محیط آزادی می‌گذاشتند و پس از مدتی که فقط استخوانهای مردگان باقی می‌ماند آنها را در این استودانها (استخوان دانها) قرار می‌دادند؛ و نظر دوم اینکه: با توجه به محل قرار گرفتن این سنگ در کنار راهی پر عبور و مرور این احتمال است که از این حفره‌ها برای ایجاد کمینگاه و رصد عابرین و کاروانهایی استفاده می‌شده که از این مسیر عبور میکرده اند.
درخصوص سابقه تاریخی به دو رشته آثار نوشتاری و غیر نوشتاری می توان اشاره کرد که به نوعی مبین قدمت قابل توجه تاریخی این منطقه است. بر اساس آثار نوشتاری نظیر فارسنامه ناصری، آثار جعفری از محمد خورموجی و امثال آن دست کم سابقه ای پانصد ساله یعنی از زمان صفویان تاکنون می توان برای لامرد ذکر کرد.
بافت روستاهای آن طولی، در کنار محورهای ارتباطی اصلی به شهرستان شکل گرفته‌است و غالباً در دامنه کوه هستند. پوشش گیاهی این منطقه ضعیف بوده و اغلب کهور، گز، نخل و خارشتر می‌باشد.