پرندگان آبزی
بسیاری از پرندگان غذای خود را از درون آب و یا کنار آن تامین میکنند. برخی مانند پرندگان پا دراز ساحلی غذای خود را از کنار آب یا محلی از ساحل که در معرض جزرو مد دریاست تامین میکند. پرندگان دیگر مانند آلباتروس ها، مرغهای طوفان، واوکها تقریبا همه زندگی خود را در دریا میگذرانند. و فقط برای رفتن به لانه به خشکی میآیند. بسیاری از پرندگان آبی به خوبی شنا میکنند و با پاهایشان خود را به جلو میرانند. پرندگان دیگر مانند اوکها و پنگوئنها از بالهایشان برای پارو زدن زیر آب استفاده میکنند. پرندگانی که برای یافتن غذا باید در آب شیرجه بزنند بال و پرشان در برابر آب نفوذ ناپذیر است و استخوانهای متراکم تری دارند که انها را در فرو رفتن به آب یاری میکند.
تغذیه:
انواع بسیاری گوناگونی از غذاها را میخورند. قوها و تعداد بسیاری از اردکها گیاه خوارند. بسیاری از پرندگان ماهی خوار منقاردراز و نوک تیزی برای صید کردن دارند. بیشتر ماهیخواران صید را یکجا و از سر می بلعند. فلامینگو گیاهان و جانوران میکروسکوپی را میخورد. این جانور منقاری غربال مانند دارد که غذا را غربال و از ان جدا میکند. این پرنده وارد آبهای کم عمق میشود و سر خود را وارونه داخل آب میکند. و همانند برخی لک لک ها منتظر صیدهای بزرگتری مثل ماهی و قورباغه میشوند. در امتداد کناره های آب دریا و و آب شیرین پرندگان پا درازی مانند تلیله، گیلانشاه بزرگ، سلیم، و اوست به دنبال غذا میگردند. برخی از انها نرم تن صدفدار می گیرند. برخی دیگر در جستجوی کرمها گل و لای را تا عمقهای متفاوت میکاوند. معدودی نیز آب را برای یافتن جانوران کوچک زیرو رو میکنند. در میان پرندگان آبی رقابت بر سر غذا ندرتا به صورت جدی و خطرناک در می آید.
پاها:
بسیاری از این گروه پرندگان باید وزن خود را طوری تقسیم کنند که از فرو رفتن در گل و لای نرم در امان بمانند. انها این کار را با داشتن پنجه های بلند یا پره ی بین پنجه ها انجام میدهند. خصوصیت مشترک آن دسته از پرندگان آبی مانند مرغ نوروزی و اردک که شناگران خوبی هستند داشتن پرده هایی است که سه پنجه ی جلویی را به هم متصل کرده است. این اتصال سطح وسیعی را ایجاد میکند که پرنده را روی آب نگه میدارد. آبقمبل ها و ابقمبلهای تاجدار و خویشاوندان آنها هر چهار پنجه شان به وسیله ی پرده به هم متصل شده است. برخی از پرندگان به جای پرده کامل نیم پرده و یا لب دارند. اینها شامل کشیم ها و چنگرها هستند. پرندگانی که با بالهایشان خو را به جلو میرانند از پاهای خود به عنوان سکان استفاده میکنند.
لانه:
به روشهای گوناگون لانه میسازند. بعضی مانند حواصیل از قطعات چوب بالای درخت لانه میسازند. برخی دیگر کنار آب و از انبوه گیاه لانه می سازند. درگونه هایی مانند چنگر و کیشم این لانه ممکن است عملا شناور باشد. برخی از پرندگان دریایی فقط روی لبه صخره ها تخمگذاری میکنند. یک طرف این تخمها تیز است پس بنابراین به راحتی نمی غلتند.
جفتگیری:
والدین حتی در شلوغترین زندگیهای گروهی فقط به جوجه های خود رسیدگی میکنند. نه جوجه های پرندگان دیگر. نر و ماده باید یکدیگر را تشخیص بدهند، وفادار بمانند، و برای بقای جمعیت خود از جوجه هایشان مراقبت کنند.