اختلال دوقطبی
👈👈👈اختلال دوقطبی( اختلال گاهی شاد، گاهی غمگین!)👇👇👇
اختلالات خلقی در انسان معمولا در دو قالب تکقطبی و دوقطبی بروز پیدا می‌کند. اختلال خلقی تکقطبی یا همان افسردگی تکقطبی با احساس یک خلق پایین و یکسری علائم مانند خواب و اشتهای مختل و همچنین احساس پوچی در اکثر ساعات روز مشخص می‌‌شود ولی زمانی که صحبت از یک اختلال دوقطبی وجود دارد شرایط روانی بیمار اندکی پیچیده‌تر است؛ افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در سیر بیماری خود در دوره‌ای یک خلق افسرده و در دوره دیگر، یک خلق بالا همراه با افزایش شدید در سطح انرژی و علاقه‌مندی شدید به کارهای لذت‌بخش را بروز می‌دهد. فرد مبتلا به اختلال خلقی دوقطبی در هر دو دوره از بیماری خود دچار یکسری چالش‌هایی است. این بیمار در دوره‌ای که افسرده است در کنار خلق پایین و ملال‌آوری که دارد از افزایش میزان خواب، کندی حرکتی و احساس رخوت و بی‌حالی شدید شکایت دارد که این شرایط واقعا سبب زجر بیمار شده و روند عادی کار و زندگی را مختل می‌کند. چالش‌های بیمار دوقطبی در دوره‌ای که دارای خلق بالا بوده نیز برخلاف تصوری که ممکن است انسان داشته باشد از شرایط زندگی خوبی برخوردار نیستند. در این دوره در کنار خلق بالا یک بیش‌فعالی بی‌هدف در زمینه امور جاری زندگی وجود دارد. در این شرایط بیمار با یک اعتماد به نفس کاذب ممکن است اقدام به کارهای خطرناکی نماید. به طور مثال در سرمایه‌گذاری‌های بدون حساب و کتاب دارایی‌های خود را از دست بدهد و یا حتی در اموری که در آن‌ها در گذشته مهارت لازم را داشته نیز با مشکلاتی مواجه شود مانند رانندگی پر ریسک و خطر که جان افراد را به خطر اندازد! استعداد ابتلا به اختلالات خلقی دارای زمینه ژنتیکی است و آسیب‌پذیر بودن برای افسردگی پایه ارثی دارد. در بررسی خانواده‌های افراد مبتلا به دوقطبی نیز معمولا افراد دیگری از خانواده که آن‌ها هم افسردگی تک یا دوقطبی دارند به چشم می‌خورند!