خورشید

• نویسنده:
• تاریخ:
• منبع:
• گروه: علوم ریاضی

یک ستاره ی کوتوله ی زرد نیمی  از عمر ده میلیارد ساله اش را سپری کرده است.

گوی عظیمی از گازهای آتشین و سوزان که دمای مرکز آن به 15 میلیون درجه ی سانتیگراد می رسد.

نزدیک ترین ستاره به خورشید یک ستاره ی کوتوله  قرمز است که حدود 2/4 سال نوری از ان فاصله دارد.

من یک ستاره ی تمام و کمال هستم. مرکز همه چیز! یک گوی آتشین و هراسناک که در هر ثانیه 600 میلیون تن سوخت هیدروژن مصرف می کنم. من گرما و روشنایی خرده چیزهایی را که سیاره نامیده می شوند و پیرامونم گردش می کنند تامین می کنم. من 99/8 درصد کل جرم منظومه شمسی را تشکیل می دهم و در فضا بزرگترین هستم که حضورم در فضا به میلیاردها سال می رسد.

من کره ای پر جنب و جوش هستم. در عمق وجود من که شبیه یک دیگ بزرگ جوشان است اتم های هیدروژن به یکدیگر متصل می شوند و اتم های هلیوم را به وجود می آورند. این واکنش های شیمیایی اصحلاحاً هم جوشی هسته ای نام دارند. بر اثر وقوع فعل و انفعالات هم جوشی هسته ای انرژی فراوانی آزاد می شود که می تواند خرد و خاکشیرم کند. اما من به واسطه نیروی جاذبه ام شکل متراکم و یکپارچه ام را حفظ کرده ام. من جریانی از ذرات باردار مرگبار که به نام باد خورشیدی معروف است منتشر میکنم. اما باید خیلی ممنون باشید که میدان مغناطیسی سیاره تان، زمین در برابر این ذرات کشنده مانند یک سپر محافظ عمل می کند و گرنه بادهای رادیواکتیو من (پرتوزا) همه ی شما را نابود می کرد.

مواد تشکیل دهنده خورشید حالت گازی دارند، بنابراین خورشید محدوده دقیق و معینی نداشته و مواد اطراف آن بتدریج در فضا منتشر می‌شوند. اما چنین به نظر می‌رسد که خورشید لبه تیزی داشته باشد، چرا که بیشتر نوری که به زمین می‌رسد از یک لایه که چند صد کیلومتر ضخامت دارد ساطع می‌شود. این لایه فوتوسفر نام داشته و به عنوان سطح خورشید شناخته شده است. بالای سطح خورشید ، کروموسفر یا رنگین کره و هاله خورشیدی قرار دارند که با همدیگر جو خورشید را تشکیل می‌دهند.

مرکز خورشید مانند کوره‌ای هسته‌ای است با دمای 15 میلیون درجه سانتیگراد (27 میلیون درجه فارنهایت) که چگالی‌اش 160 برابر آب می‌باشد. تحت چنین شرایطی هسته‌های اتم هیدروژن باهم ترکیب شده و تبدیل به هسته‌های هلیووم می‌شوند. در این حین، 0.7 درصد جرم ترکیب شده ، تبدیل به انرژی می‌شود. از 590 میلیون تن هیدروژنی که در هر ثانیه در مرکز خورشید ترکیب می‌شوند، 3.9 میلیون تن به انرژی تبدیل می‌شود. این سوخت هیدروژنی ، تا 5 میلیارد سال دیگر دوام خواهد داشت. مسیر نامنظم 2 میلیون سال طول می‌کشد تا انرژی تولید شده در مرکز خورشید به سطح آن رسیده و بصورت نور و گرما تابش کند، سپس بعد از فقط 8 دقیقه، این انرژی به زمین می‌رسد.

هنگامی که خورشید منبسط می شود تا تبدیل به یک غول سرخ شود، قطرش حدود 150برابر بزرگتر خواهد شد. گازهای منبسط شده و داغ، رنگ زرد و حرارت خود را از دست داده و قرمز رنگ و سرد خواهند شد. اما بخاطر بزرگتر شدن سطح خورشید،درخشندگی آن 1000برابر افزایش یافته و نور بیشتری ساطع خواهد کرد. 

مرگ خورشید

5 میلیارد سال بعد ، بیشتر هیدروژن موجود در هسته خورشید گداخته شده و صرف تهیه هلیوم خواهد شد. در آن زمان ، جاذبه باعث انقباض هسته شده و فشار ، دمای آنرا افزایش خواهد داد. هیدروژن شروع به سوختن در پوسته اطراف هسته خواهد کرد. انرژی حاصل از این گداخت هسته‌ای در پوسته ، باعث انبساط لایه‌های خارجی خواهد شد و سیارات عطارد و زهره را ذوب می‌کند و آنها را در بر می‌گیرد. انبساط خورشید تا مدار زمین متوقف شده و حرارتش تمام موجودات زنده را از بین می‌برد. بعد از آن خورشید تبدیل به یک غول سرخ می‌شود. سپس ، لایه‌های خارجی در فضا پخش شده و یکسحابی سیاره‌ای تشکیل خواهند داد. هسته نیز بصورت یک ستاره کوتوله سفید باقی مانده و بتدریج از بین خواهد رفت. پس می‌توان گفت که با فرا رسیدن مرگ خورشید ، مرگ زمین و تمام موجودات این سیاره فرا می‌رسد. 

قطر: 39/1 میلیون کیلومتر

دمای سطح: 5500 درجه ی سانتی گراد

جرم: 333000 برابر کره ی زمین