ایستگاه فضایی بین المللی
ماهواره های سرنشین داری که از فضاناوهایی تشکیل شده اند که در فضا به یکدیگر متصل می شوند.
صفحات خورشیدی آن در شب های تاریک و در حالی که با سرعت زیاد در مدار زمین گردش می کند چشمک می زند.
پر هزینه ترین پروژه ی فضایی تحقیقاتی... که تا به امروز به مرحله ی اجرا درآمده.
من در ارتفاع 350 کیلومتری از سطح زمین می گردم. و مانند یک الماس هستم. شما هرگز نمی توانید الماسی پیدا کنید که به اندازه من درخشان باشد. من گرانقیمت ترین چیزی هستم که تا به حال ساخته شده است. منتقدین من بر این باورند که شی زمخت هستم که هزینه ی بیش از اندازه ای برایم صرف شده است و سرنوشتی جز تبدیل به زباله فضایی حجیم ندارم. اما این افراد از همان ابتدا در اشتباه بوده اند زیرا من از آغاز یک پروژه قابل بازیافت شده هستم. و بیشتر بخش های تشکیل دهنده ام از بقایای قطعات موشکهای پیشران که به یکدیگر پیچ و مهره شده اند ساخته شده است.
از سال 2000 میلادی به این طرف محفظه کوچک من هرگز از حضور فضانوردان و دانشمندان خالی نبوده است. سفینه ی فضایی روسی ویژه ی حمل و نقل به نام "سایوز" فضانوردان را از بین زمین و ایستگاه فضایی بین المللی جابه جا می کند. من یک آزمایشگاه فضایی بسیار پیشرفته و بی نظیرم. فضانوردان من درباره ی تاثیرات پروازهای فضایی بر روی بدن انسان تحقیق می کنند و برای آگاهی از چگونگی فرآیند چیزهایی که در فضا می سوزند دست به انجام آزمایش های بسیار خطرناک می زنند!
ایستگاه فضایی بین‌المللی (International Space Station) یک ایستگاه فضایی است که با مشارکت بیش از ۱۵ کشور ساخته می‌شود. بیشتر بخش‌های اصلی این ایستگاه فضایی ساخته شده اما در سال ۲۰۱۵ چند بخش جدید به آن افزوده شد. پس از تکمیل، ایستگاه فضایی بین‌المللی ۴۵۰ تُن وزن خواهد داشت و ۱۲۰۰ متر مکعب فضای کار، پژوهش و زندگی برای فضانوردان فراهم خواهد آورد. ایستگاه فضایی بین‌المللی در شب بصورت ستاره‌ای متحرک با چشم غیرمسلح قابل رؤیت است.
ایستگاه فضایی بین‌المللی محصول همکاری مشترک سازمان ناسا، سازمان فضایی روسیه، سازمان فضایی اروپا، سازمان فضایی ژاپن، و سازمان فضایی کانادا است. سازمان فضایی برزیل از طریق همکاری با ناسا با این برنامه مشارکت می‌کند. سازمان فضایی ایتالیا، هم به عنوان یک عضو فعال در سازمان فضایی اروپا، و هم بطور مستقل در برنامه ایستگاه فضایی مشارکت می‌کند. سازمان فضایی چین نیز علاقه خود را برای پیوستن به جمع مشارکت‌کنندگان، به ویژه از طریق همکاری با سازمان فضایی روسیه اعلام داشته است.
چه مدت طول می کشد به ایستگاه فضایی بین المللی برسیم؟
ایستگاه فضایی بین المللی در حدود ۳۵۰ کیلومتری بالای زمین قرار دارد. این بدان معنا است که اگر ما با سرعت 65 مایل بر ساعت (97 کیلومتر بر ساعت) مستقیم به هوا رانندگی کنیم، تنها سه ساعت طول می کشد تا به ایستگاه فضایی بین المللی برسیم. اما یک مشکل کوچک وجود دارد و آن این که ایستگاه فضایی بین المللی با سرعت 17500 مایل بر ساعت (28163.52 کیلومتر بر ساعت) به دور زمین می گردد.
برای فضانوردانی که از زمین با فضاپیما راهی فضا می شوند فقط هشت دقیقه طول می کشد تا به فضا برسند، اما رسیدن آنها به ایستگاه فضایی بین المللی به خاطر سرعت ایستگاه فضایی بین المللی مستلزم محاسبه پیوستن است. تعقیب کردن ایستگاه فضایی در مدار می تواند سه روز طول بکشد. در طول این مدت، خدمه کشتی فضایی نزدیک به 30 بار به دور زمین می گردند.
در سال 2013، فضانوردان روسی در مدت تنها 6 ساعت به ایستگاه فضایی بین المللی رسیدند که رکوردی محسوب می شد. خدمه در مدت تنها چهار دور گشتن به دور زمین (به جای بین 25 تا 30 گشتن) به ایستگاه رسیدند. فضاپیمای آنها از قزاقستان پرتاب شد و فضانوردان صعود خود را با زمان عبور ایستگاه فضایی بین المللی زمان بندی کردند.
کاربردهای اصلی ایستگاه فضایی بین‌المللی عبارتند از:
- آزمایشگاه فضایی برای انجام پژوهش‌های نوین، پژوهش‌ها و آزمایش‌هایی که انجام آنها روی زمین به علت وجود جاذبه ممکن نیست یا با دشواری‌هایی همراه است؛
- رصدخانه دائمی در مدار زمین، برای رصد کردن زمین، خورشید، منظومه شمسی و کیهان؛
- مرکز حمل و نقل مداری که می‌توان در آن فضاپیماها، بار و قطعات گوناگون را گردآوری کرد، و پس از مونتاژ و تنظیم، آنها را به مقصد مورد نظر فرستاد؛
- مرکز سرویس برای تعمیر، نگهداری، و تنظیم فضاپیماها و ماهواره‌ها در مدار زمین؛
- مرکز ساخت و ساز برای مونتاژ و نصب سازه‌های بزرگ فضایی؛
- مرکز همکاری پژوهشی با بخش خصوصی در زمینه مهندسی هوافضا با هدف پیشبرد فناوری فضایی و تشویق بیشتر بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری در آن.
پرتاب نخستین بخش ایستگاه فضایی بین المللی: سال 1998 میلادی
میانگین تعداد فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی: 3 فضانورد
تعداد دفعات گردش در مدار کره ی زمین: پانزده بار در روز