کاوشگر فضایی ویجر
یک جفت کاوشگر فضایی که در سال 1977 میلادی پرتاب شدند.
این کاوشگرهای فضایی دورپرداز تا به حال از اکثر سیارات و قمرهای منظومه ی شمسی دیدن کرده اند.
هر دوی این کاوشگرهای فضایی حامل یک دیسکت اند. که روی آن کره ی زمین و ساکنان آن به شکل صوتی و تصویری ضیط شده است.
ما دو برادر با استعداد که آینده درخشانی پیش رو داریم. متعلق به دهه ی دیگری هستیم. من ویجر1 پس از دیدار با سیارات مشتری و زحل، اعماق فضا را در پیش خواهم گرفت.
اکنون ما که مسافتی معادل دو برابر فاصله پلوتو تا خورشید را طی کرده ایم دور پروازترین سفینه هایی هستیم که تا به امروز انسان ساخته است. سپس نوبت برادرم ویجر 2 خواهد بود که قرار است طی یک ماموریت با مسافت طولانی از تمامی سیارات گازی غول پیکر دیدن کند. پیش از آن که سیستم های ما از کار بیفتد تا سال 2020 میلادی به ماموریت مان ادامه خواهیم داد
دو کاوشگر ویجر که در سال 1977 به فضا پرتاب شدند با موفقیت مأموریت کاوش مشتری ٬ زحل٬ سیاره اورانوس و نپتون را تا انتهای حوزه سیارات منظومه شمسی انجام دادند. ویجر 1و 2 بسوی مشتری و زحل رفتند و سپس ویجر 2 به تنهایی سفرش را به اورانوس و نپتون ادامه داد. کاوشگرها تصاویر مفصلی از سیارات حلقه‌ها و اقمارشان ارسال نمودند و قمرها و حلقه‌های تازه‌ای در هر سیاره کشف کردند. سفر پیچیده ویجر 2 تنها به این علت امکان پذیر شد که به هنگام پرتاب تمام سیارات گازی بزرگ به شیوه‌ای منظم شدند که کاوشگر بعد از عبور از هر سیاره در مدار سیاره دیگری قرار می‌گرفت. این منظم شدن سیارات خارجی دیگر تا سال 2155 اتفاق نمی‌افتد، به هنگام ملاقات با هر سیاره سفینه از جاذبه هر کدام از آن غولهای گازی برای افزایش سرعت و قرار گرفتن در مسیر سیاره بعدی استفاده می‌کرد.
مأموریتها و نتایج کشفیات
کاوشگرها به بررسی دقیق سیارات گازی ، اقمارشان ، میدان مغناطیسی و جاذبه آن ، محاسبه دقیق گرانش و همچنین حلقه‌های زحل و اورانوس پرداختند. از دیگر ویژگیهای این مأموریت ، کشف تقریبا 24 قمر برای سیارات گازی بود. علاوه بر این دانشمندان به یاری داده‌های ارسالی این دو کاوشگر ، به شواهدی دال بر وجود فعالیتهای آتشفشانی (شبیه ساختارهای زمینی) در دو قمر مشتری ، همچنین آب فشانهای یخی تریتون بزرگترین قمر نپتون پی بردند. همچنین کشف تعداد زیادی از حفره‌های موجود بر روی اقمار سیارات که حاصل برخورد بسیار شدید دنباله‌دارها و شهاب سنگها بود از دیگر اکتشافات این کاوشگرها بود. دانشمندان با در نظر گرفتن دیتاهای ارسالی توسط ویجرها توانستند: جرم و چگالی بیش از 17 قمر را محاسبه نمایند و همچنین ساختارهای بنیادی اجزای تشکیل دهنده جو تیتان ، قمر زحل با جوی بسیار رقیق و اسرار آمیز (تا پیش از مأموریت فضاپیمای کاسینی و کاوشگر هویگنس را تعیین نمایند
فاصله از خورشید: بیش از 12 میلیارد کیلومتر
سرعت ویجر1: 99936 کیلومتر بر ساعت
مدت زمان رسیدن علایم به کره ی زمین : چهارده ساعت
عکس هایی که ویجر 2 گرفته است نشان میدهد که منظومه ی شمسی حالت مچاله شده دارد تا انکه شکل گرد داشته باشد