علم و تفکر

دوچرخه

وسایل‌نقلیه‌ای که برای ترابری انسان بوده و دارای دو چرخ بوده‌اند و نیازمند حفظ تعادل توسط راننده بوده‌اند، از گذشته‌ها به‌کار می‌رفته‌اند. این وسیله در ابتدایی‌ترین شکل در ۲۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در کشورهایی همچون چین، مصر و هند دیده و روی دیوار غارها نیز اشکالی از آن موجود است .

به درستی معلوم نیست که در چه تاریخ و به دست چه فردی، نخستین دوچرخه ساخته شده است. طبق تحقیق برخی از مورخان، نخستین دوچرخه در سال ۱۷۹۰ ساخته شده بود. اسناد دقیق، از ساخت دوچرخه کاملتر و بازرگانی شدن این صنعت (تولید انبوه) در سال ۱۸۱۷ در آلمان و توسط “کارل دریس “ حکایت می کند.
درسال 1790 میلادی دستگاهی بوسیله کنت دوسواک انگلیسی اختراع شد که از دو چرخ و تنه ای که دو چرخ را بهم متصل می کرد تشکیل یافته بود. یکی از چرخها درجلو و دیگری در عقب با فاصله معینی قرارداشتند و بر روی تنه آن بیشتر شبیه پشت حیوانات بود شخصی سوار می شد وبرای حرکت در آوردن آن پاها را به زمین تکیه می داد و به جلو می راند بدون رکاب !

۲۶ ژوئن ۱۸۱۹ اختراع دوچرخه به ثبت رسید

در سال 1818 شارل فردریک سائو برون آلمانی در این دو چرخه ابتدائی اصلاحاتی بعمل آورد که عبارت بودند ازگذاردن نشیمن فنردار و چرخ جلو مفصل دار که به اطراف می چرخید این اختراع بزودی مورد توجه مردم واقع گردید و حتی آوازه آن در اروپا و امریکا پیچید ولی بعدها به علت مضحکه قرارگرفتن و خندیدن مردم به این وسیله ازآن روی گردان شدند درسا ل 1842 مک میلان اسکاتلندی دوچرخه ای ساخت که  ازدوچرخه قبلی کاملتر بود و70 کیلومتر راه را در دو روز می پیمود در سال 1852 فیلیپ موریتس فیشر آلمانی دوچرخه ای ساخت که به چرخ جلوی آن دو رکاب وصل شده بود و در همان ایام ارنست میشو نیز دو چرخه مشابهی ساخت در سال 1861 پی یر میشو که کالسکه ساز فرانسوی بود  برای دو چرخه یکنوع رکاب ساخت که پاها روی آن قرار می گرفت و کمک رکاب که بشکل اهرم بود چرخ ها را بحرکت در می اورد این دو چرخه مورد توجه مردم قرار گرفت بطوریکه تا چهار سال بعد 400  دستگاه ان را ساخت و بفروش رساند پی یر میشو برای اینکه سرعت دوچرخه را زیادتر کند چرخ جلوی آن را خیلی بزرگ وچرخ عقبی را کوچکتر می ساخت  در سال 1869 (سوریره) فرانسوی با گلوله های فولادی  دو چرخه را به حرکت در می آورد و (گیلمه) برای دو چرخه رکابی ساخت که با زنجیربه چرخ جلو متصل بود چرخ های پرده دار و طوقه دار بوسیله گئوپر اختراع شد و پس از چندی برای دو چرخه ترمزنیز اختراع کردند لاو سون هم درسال 1880 رکاب و نصب زنجیر رابین دو چرخ قرار داد و بوسیله استارلی انگلیسی رکاب با زنجیر به چرخ عقب متصل گردید تحول اساسی بوسیله یک نفر دامپزشک ایرلند شمالی بنام جان بوید دنلوپ بود برای اینکه دوچرخه بنرمی وسریع حرکت کند از کائوچو دو لوله خالی ساخت که آن را از هوا پرمی کرد وبه دورچرخ ها وصل می نمود.

این پوشش خیلی زود به تعمیر احتیاج پیدا می کرد تا اینکه درسال1890 برادرمیشلن برای اولین بار برای چرخ ها پوشش لاستیکی ساختند که با این عمل ساختمان لاستیک دوچرخه هم کاملترگردید. مردم کشورهای اروپائی از این وسیله نقلیه که اینک کامل ترشده بود استقبال بعمل آوردند. درامریکا نیزاز دوچرخه استقبال زیادی بعمل آمد و این استقبال به سراسر جهان گسترش پیدا کرد بطوریکه جاده ها و مکانهائی که تا آن موقع بعلت مقدور نبودن عبور و مرور قطار و وسایل دیگر ناشناخته مانده بود در اختیار دوچرخه سوارا ن قرار گرفت امروزه  علاوه بر استفاده های شخصی از این وسیله نقلیه در تمام کشورهای جهان تغییراتی از نظر تکنیک و سرعت در آن بوجود آمده که در مسابقات بین المللی و حتی رفت و آمد بین شهری مورد استفاده قرار می گیرد.

پیش از عمومی شدن استفاده از اتومبیل، دوچرخه به صورت دو نفره و سه نفره هم ساخته می شد که دوچرخه سوار می توانست همسرش را همانند نشستن در اتومبیل (نه روی زین و ترک بند) با خود ببرد و سواری دهد.
طبق برآورد رسمی، درسال ۲۰۰۵، جهان دارای بیش از یک میلیارد دوچرخه بوده است. پیش بینی شده است که با گران شدن بهای بنزین و نیز به خاطر حفظ تندرستی (لزوم ورزش روزانه)، استفاده از دوچرخه باردیگر افزایش یابد.
طبق یک میثاق بین المللی، از سال ۱۹۶۸ دوچرخه در عداد وسائط نقلیه که در ردیف «خودرو» هستند در آمده و راکب دوچرخه عنوان «راننده» یافته و لذا باید همه مقررات راهنمایی و رانندگی را رعایت کند. به علاوه، اتومبیلرانان باید به حق دوچرخه سوار در معابر احترام بگذارند و ضمن حرکت، حق تقدم و فاصله قانونی را با دوچرخه رعایت کنند.