نهنگ ها و گرازهای دریایی
نهنگ ها و گرازهای دریایی:
خانواده نهنگ ها شامل پستاندارانی است که به زندگی درون آب کاملا خو کرده اند. این جانوران حدود 80 گونه اند که بیشتر آنها در دریاهای آزاد زندگی می کنند. از این تعداد بسیاری به آب های گرم مناطق گرمسیری سازگار شده اند، در حالیکه برخی دیگر بیشتر زندگی خود را در دریاهای سرد قطب می گذرانند. همگی پستاندارانی هستند که طی مدت تکوین به دریا بازگشتند.یعنی جایی که زندگی جانوران آغاز شد. ظاهر این پستانداران هنوز شبیه ماهی است.در میان انها می توان بزرگترین جانورانی که در کره زمین زیسته اند را یافت. از جمله نهنگ آبی که 140 تن وزن دارد. نهنگ ها اندام های حرکتی عقبی و گوش های خارجی ندارند. اندام های حرکتی جلویی به شکل پارو در آمده اند. دم شان نوک تیز و دو شاخه است. در زیر پوست انها لایه از چربی است که گرمای بدن آنها را در زیر آب حفظ می کند.
تنفس:
نهنگ ها می توانند به مدت یک ساعت و یا بیشتر در زیر آب بمانند. با این همه هوا را با شش هایشان تنفس می کنند و برای گرفتن اکسیژن مورد نیاز بدن باید به سطح بیایند.
آنها اکسیژن را در ماهیچه هایشان ذخیره می کنند. هنگامی که به بیرون می آیند هوای بازدم را از سوراخ بینی شان که بالای سرشان قرار دارد به بیرون فوت می کنند. سپس یکبار یا بیشتر نفس عمیق می کشند. سوراخ بینی در زیر آب به وسیله ی دریچه ای بسته است و مجرای هوا(نای) نیز از ناحیه گلو بسته است تا هنگامی که جانور غذا می خورد آب وارد ششهایش نشود.
تولد:
بیشتر نهنگ ها پس از گذراندن چندین سال به مرحله بلوغ می رسند. دوره بارداری از 8 ماه در دولفین های کوچک تا 16 ماه یا بیشتر در نهنگ های بزرگی مانند نهنگ آبی، رورکوال، و نهنگ عنبر تنوع دارد. بیشتر اوقات فقط یک فرزند به دنیا می آورند.
نوزاد زیر آب و از دم به دنیا می آید. به محض تولد با خودش به سطح می رود، یا با فشار مادر سرش به خارج رانده می شود تا اولین نفس را بکشد. نوزاد شیر را از سینه ی مادر که در چین های زیر شکم او پنهان شده است می مکد. مراقبت از بچه ها هفته ها و یا ماهها طول می کشد و اغلب توسط همه ی ماده های گروه انجام می شود.
تغذیه:
نهنگ ها به علت داشتن انواع گوناگون از آرواره و روش های متفاوت غذایی به دو دسته تقسیم می شوند. گروهی دندان دار هستند که عمدتا از ماهی ها و اسکوئید ها(نوعی نرم تن دریایی) و گونه ای دیگر که دندان ندارند و ارواره v شکل داشته و صفحات آرواره ای دارند که عمدتا از الک کردن پلاکتونها از آنها استفاده می کنند.
مهاجرت:
جمعیت های بسیاری در نقاط مختلف دنیا وجود دارند. درون هر منطقه گروه های نهنگ ها ممکن است هر سال هزاران کیلومتر را در مسیر معلومی بپیمایند و مهاجرت کنند. که این مهاجرت برای پیدا کردن خوراک و تغذیه مناسبشان و یا تولید مثل نیز می باشد.