نهنگها و گرازهای دریایی:
خانواده نهنگها شامل پستاندارانی است که به زندگی درون آب کاملا خو کرده اند. این جانوران حدود 80 گونه اند که بیشتر آنها در دریاهای آزاد زندگی میکنند. از این تعداد بسیاری به آبهای گرم مناطق گرمسیری سازگار شده اند، در حالیکه برخی دیگر بیشتر زندگی خود را در دریاهای سرد قطب میگذرانند. همگی پستاندارانی هستند که طی مدت تکوین به دریا بازگشتند.یعنی جایی که زندگی جانوران آغاز شد. ظاهر این پستانداران هنوز شبیه ماهی است.در میان انها می توان بزرگترین جانورانی که در کره زمین زیسته اند را یافت. از جمله نهنگ آبی که 140 تن وزن دارد. نهنگها اندامهای حرکتی عقبی و گوشهای خارجی ندارند. اندامهای حرکتی جلویی به شکل پارو در آمده اند. دمشان نوک تیز و دو شاخه است. در زیر پوست انها لایه از چربی است که گرمای بدن آنها را در زیر آب حفظ میکند.
تنفس:
نهنگها میتوانند به مدت یک ساعت و یا بیشتر در زیر آب بمانند. با اینهمه هوا را با شش هایشان تنفس میکنند و برای گرفتن اکسیژن مورد نیاز بدن باید به سطح بیایند.
آنها اکسیژن را در ماهیچه هایشان ذخیره میکنند. هنگامی که به بیرون می آیند هوای بازدم را از سوراخ بینیشان که بالای سرشان قرار دارد به بیرون فوت میکنند. سپس یکبار یا بیشتر نفس عمیق میکشند. سوراخ بینی در زیر آب به وسیله ی دریچه ای بسته است و مجرای هوا(نای) نیز از ناحیه گلو بسته است تا هنگامیکه جانور غذا میخورد آب وارد ششهایش نشود.
تولد:
بیشتر نهنگها پس از گذراندن چندین سال به مرحله بلوغ می رسند. دوره بارداری از 8 ماه در دولفینهای کوچک تا 16 ماه یا بیشتر در نهنگهای بزرگی مانند نهنگ آبی، رورکوال، و نهنگ عنبر تنوع دارد. بیشتر اوقات فقط یک فرزند به دنیا می آورند.
نوزاد زیر آب و از دم به دنیا می آید. به محض تولد با خودش به سطح می رود، یا با فشار مادر سرش به خارج رانده می شود تا اولین نفس را بکشد. نوزاد شیر را از سینه ی مادر که در چینهای زیر شکم او پنهان شده است می مکد. مراقبت از بچه ها هفته ها و یا ماهها طول می کشد و اغلب توسط همه ی ماده های گروه انجام میشود.
تغذیه:
نهنگها به علت داشتن انواع گوناگون از آرواره و روشهای متفاوت غذایی به دو دسته تقسیم میشوند. گروهی دندان دار هستند که عمدتا از ماهیها و اسکوئید ها(نوعی نرم تن دریایی) و گونه ای دیگر که دندان ندارند و ارواره v شکل داشته و صفحات آرواره ای دارند که عمدتا از الک کردن پلاکتونها از آنها استفاده میکنند.
مهاجرت:
جمعیتهای بسیاری در نقاط مختلف دنیا وجود دارند. درون هر منطقه گروههای نهنگها ممکن است هر سال هزاران کیلومتر را در مسیر معلومی بپیمایند و مهاجرت کنند. که این مهاجرت برای پیدا کردن خوراک و تغذیه مناسبشان و یا تولید مثل نیز می باشد.